برزویه، پزشک دربار انوشیروان با کسب اجازه از شاهنشاه برای بدست آوردن گیاهی که مردهها را زنده میکند مسافرتی به هندوستان کرد و در آنجا کوشید تا مطلوبش را پیدا کند ولی با عدم موفقیت مواجه شد اما دانشمندان هندی به او گفتند آن کتاب کلیلک و دمنک است و آن نادانان و نابخردان را که مانند مردگاناند عاقل میسازد و بدین ترتیب به آنها زندگی میبخشد. برزویه کتاب مزبور را به ایران آورد و بعد ها به عنوان کلیله و دمنه این کتاب ترجمه شده است.