رمان «لیلا» نوشتهی «فریدون زعیماوغلو» و ترجمهی «حسین تهرانی» است. نویسندهی این کتاب ترکتبار است که توانسته جایزهی ادبی فردریش هبل 2002، جایزهی ادبی هوگو بال 2005، جایزهی ادبی گریملزهاوزن 2006، جایزهی ادبی یاکوب واسرمن 2010 و جایزهی ادبی شهر کیل 2010 را دریافت کند. در توضیحات پشت جلد کتاب آمده است: «رمان روایت بخشی از زندگی لیلا، کوچکترین فرزند خانوادهای با پنج فرزند دختر و پسر، از دوران کودکی تا چند سال پس از ازدواج و نهایتا مهاجرتش به آلمان است. رمان درواقع سرگذشت واقعی مادر نویسنده است. پدر خانواده مظهر پدرسالاری است و مادر در تمام عمر در سکوت و تسلیم فرومیرود... در رمان لیلا، علاوهبر سرگذشت این خانواده، فضای فرهنگی حاکم بر ترکیهی دهههای پنجاه و شصت میلادی و وضعیت سخت اقتصادی آن دوران نیز روایت شده است. مطبوعات معتبر آلمان این رمان را ستودند؛ از جمله "فرانکفورتر آلگه ماینه تسایتونگ" این رمان را کتابی زیبا، یگانه و بزرگ و "زودویچه تسایتونگ" نویسنده را کاشف زبان و دنیای زبان وصف کردند.» در قسمتی از داستان میخوانیم: «مرد پای درخت سرو دراز کشیده است، کنار آوار و خاکسترهای قدیمی، میان پیتهای زیتون. سرش روی لبهی قاب شکستهی یک آیینه قرار دارد و میوههای سرو بر سر و رویش ریختهاند. باران ریزی صورتش را شسته و جلا داده است...» این کتاب را نشر «مرکز» منتشر و روانهی بازار کرده است.