زندگی دیجیتال، نیاز به کنترل دارد، وگرنه میتواند باعث تباهی زندگی شخصیمان شود. برای این کار افراد زیادی به فلسفهی مینیمالیسم دیجیتال روی آوردهاند.
ورود اینترنت و تکنولوژی به زندگی انسانها، اگرچه رفاه نسبی و دسترسی سریعی فراهم کرده، اما در مقابل باعث تغییر رفتار و جذبشدن افراد به زرقوبرقهای بیفایدهای شده که بهشدت تمرکزشان را روی کارهای مهم زندگی مختل میکند. این تأثیر، باعث شده انسانها بیشتر احساس خستگی و ملال و نارضایتی و در مواردی بیکفایتی داشته باشند تا خوشحالی و رضایت. چرا که دنیای آنلاین، بیوقفه آنها را به خود مشغول میکند، زمانشان را میدزدد و در پایان دستاورد ویژهای هم برایشان ندارد. افراد دیگر نمیتوانند زمانشان را در استفاده از ابزارهای تکنولوژی مدیریت و کنترل کنند و بنابراین وعدهها و خطرات زندگی دیجیتال، آنها را تهدید میکند. این همان انگیزهای است که سبب شده است کال نیوپورت بعد از نوشتن کتاب کار عمیق در سال 2016، که دربارهی حواسپرتی در محیط کار نوشته بود، اخیرا کتابی دیگر با عنوان «مینیمالیسم دیجیتال» بنویسد و در آن به مضرات زندگی دیجیتالی نهتنها در محیط کار، بلکه برای تمام جنبههای زندگی انسانها بپردازد.