تمرکز کتاب حاضر بر شناختشناسی رسانههای پلتفرمی و نقش آنها در مناسبات قدرت است.
نویسنده توضیح میدهد که در طول قرن بیستم، فراگرد برساختن بازنماییها و هویتها از سوی صنعت فرهنگ تودهای سازماندهی میشد. آنگاه در طول یک نسل، پلتفرمهای رسانهای به نهاد غالب و مسلط در صنایع فرهنگی تبدیل شدند.
این پلتفرمهای رسانهای افزون بر ساختن و انتشار معنا میان مخاطبان انبوه، منجر به ادغام دو فرآیند شدهاند. فرآیند اول ناظر بر مشارکت در خلق و بهگردشدرآوردن معنا بوده و فرآیند دوم مربوط به جمعآوری و پردازش انبوده دادهها است.
نویسنده آنگاه به تشریح پیکربندی پلتفرمها از حیث خصیصهی مشارکتی و الگوریتمی آنها میپردازد. صنعت فرهنگ در زمان معاصر، با تکیه بر فناوریهای دیجیتال، اقدام به مشاهده، سازماندهی و کنترل مشارکت مخاطبان نموده و این قطعاً روشی برای اعمال قدرت است.
نیکولاس کاراه دانشیار ارتباطات و هنر
در دانشکده علوم انسانی،هنر و علوم اجتماعی در دانشگاه کویینزلند استرالیا و مدیر مرکز فرهنگ و جوامع دیجیتال همین دانشگاه است.
این اولین کتابی است که از این پژوهشگر به زبان فارسی منتشر میشود.