مراکش، سال 1965. درست در روزهای اوج دیکتاتوری سلطان حسن دوم، نود و چهار دانشجوی دموکراسی خواه به دلیل شرکت در تظاهراتی مسالمت آمیز دستگیر می شوند. نوزده ماه زندان و انواع رفتارهای تحقیرآمیز بر سر آن ها آوار می شود. طاهر بن جلون یکی از این دانشجو هاست. روایتگر زنده ی این زندان از جوانانی می گوید که جرمشان خواستن کمی دموکراسی است، اما حکومت نه تنها آزادی را از آن ها دریغ می کند که می خواهد انسان بودن را هم از آن ها بگیرد.