کتاب دایی جان ناپلئون اثر ایرج پزشک زاد

کتاب «دایی جان ناپلئون» نوشته‌ی «ایرج پزشک‌زاد»، طنزپرداز معاصر است. پروفسور «دیک دیویس»، ایران‌شناس، درباره‌ی این اثر گفته است: «وجود چنین رمانی در ادبیات ایران، به حد اعلی کمیک و مبتکرانه مملو از شخصیت‌های به‌یادماندنی در کشاکش زدوخوردهای مضحک ممکن است خواننده‌ی غربی را که عادت کرده با شنیدن نام ایران به یاد صحنه‌های جدی بیفتد، دچار شگفتی کند. حال آنکه در خود ایران این رمان شاید شناخته‌ترین و محبوب‌ترین داستانی باشد که پس از جنگ جهانی دوم در این کشور نوشته شده است.» در بخشی از آغاز داستان می‌خوانیم: «من یک روز گرم تابستان، دقیقا یک سیزده مرداد، حدود ساعت سه و ربع کم بعدازظهر، عاشق شدم. تلخی‌ها و زهر هجری که چشیدم، بارها مرا به این فکر انداخت که اگر یک‌‌ دوازدهم یا یک‌ چهاردهم مرداد بود، شاید اینطور نمی‌شد. آن روز هم مثل هر روز با فشار و زور و تهدید و کمی وعده‌های طلایی برای عصر، ما را یعنی من و خواهرم را توی زیرزمین کرده بودند که بخوابیم. در گرمای شدید تهران خواب بعدازظهر برای همه‌ی بچه‌ها اجباری بود. ولی آن روز هم ما مثل هر بعدازظهر دیگر، در انتظار این بودیم که آقاجان خوابش ببرد و برای بازی به باغ برویم، وقتی صدای خورخور آقاجان بلند شد، من سرم را از زیر شمد بیرون آوردم و نگاهی به ساعت دیواری انداختم.» کتاب حاضر را انتشارات «فرهنگ معاصر» منتشر کرده است.